Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
gatunek:
Ampedus sanguineus (Linnaeus, 1758)
2760
Opis w KFP:
[tom 10]
Gatunek szeroko rozsiedlony od Afryki Północnej przez cały kontynent europejski aż do południowych prowincji Fennoskandii, na wschód przez Azję Mniejszą i Syberię sięgający po Iran, północny Kazachstan i Mongolię oraz Kraj Przymorski. W obrębie areału gatunkowego w miarę posuwania się na wschód coraz częściej spotykany. W Polsce prócz wyższych partii górskich występuje na całym obszarze. Zamieszkuje tereny nizinne i niższe położenia górskie. Jest to chrząszcz charakterystyczny dla starszych, o większej średnicy, martwych, nieokorowanych pni i pniaków. Zasiedla wszystkie gatunki drzew iglastych, zwłaszcza ich pniaki pozostawione w ziemi na nasłonecznionych porębach. Cykl rozwojowy przy sprzyjających warunkach trwa cztery lata, ale może być przedłużony do 5-6 lat. Osiedla się w pieńkach lub pniach już w drugim roku po ścięciu lub powaleniu na ziemię drzewa. Samica składa jaja w chodniki larw chrząszczy podkorowych oraz drewnożernych (korników, ryjkowców i kózek), a w następnych latach również w szczeliny drewna, pod odstającą korę, w otwory wyjściowe kózek Leptura rubra (L.), Spondylis buprestoides (L.) i Rhagium bifasciatum Fabr. Larwy są drapieżne i saprofagiczne. Przepoczwarzenie następuje w sierpniu w powierzchniowych warstwach drewna. Postacie dojrzałe przezimowują w komorach poczwarkowych, ukazują się w maju następnego roku i żyją do lipca.
Gatunek szeroko rozsiedlony od Afryki Północnej przez cały kontynent europejski aż do południowych prowincji Fennoskandii, na wschód przez Azję Mniejszą i Syberię sięgający po Iran, północny Kazachstan i Mongolię oraz Kraj Przymorski. W obrębie areału gatunkowego w miarę posuwania się na wschód coraz częściej spotykany. W Polsce prócz wyższych partii górskich występuje na całym obszarze. Zamieszkuje tereny nizinne i niższe położenia górskie. Jest to chrząszcz charakterystyczny dla starszych, o większej średnicy, martwych, nieokorowanych pni i pniaków. Zasiedla wszystkie gatunki drzew iglastych, zwłaszcza ich pniaki pozostawione w ziemi na nasłonecznionych porębach. Cykl rozwojowy przy sprzyjających warunkach trwa cztery lata, ale może być przedłużony do 5-6 lat. Osiedla się w pieńkach lub pniach już w drugim roku po ścięciu lub powaleniu na ziemię drzewa. Samica składa jaja w chodniki larw chrząszczy podkorowych oraz drewnożernych (korników, ryjkowców i kózek), a w następnych latach również w szczeliny drewna, pod odstającą korę, w otwory wyjściowe kózek Leptura rubra (L.), Spondylis buprestoides (L.) i Rhagium bifasciatum Fabr. Larwy są drapieżne i saprofagiczne. Przepoczwarzenie następuje w sierpniu w powierzchniowych warstwach drewna. Postacie dojrzałe przezimowują w komorach poczwarkowych, ukazują się w maju następnego roku i żyją do lipca.
Występowanie w krainach faunist. wg KFP
[bez aktualizacji]
[bez aktualizacji]
UWAGA
To jest strona archiwalna. Aktualne dane o gatunku zawiera Mapa Bioróżnorodności.
KLIKNIJ TU, aby je zobaczyć.
Bieżąca strona to przeglądarka danych zdigitalizowanego Katalogu Fauny Polski.
Baza BioMap dostarcza nowe dane o gatunkach
i więcej narzędzi wyszukiwania.
To jest strona archiwalna. Aktualne dane o gatunku zawiera Mapa Bioróżnorodności.
KLIKNIJ TU, aby je zobaczyć.
Bieżąca strona to przeglądarka danych zdigitalizowanego Katalogu Fauny Polski.
Baza BioMap dostarcza nowe dane o gatunkach
i więcej narzędzi wyszukiwania.
Dane o rozmieszczeniu:
Pobrzeże Bałtyku: Koszalin (Haase i Doms 1875, Lüllwitz 1916), Mierzeja Łebska (Dreyfeldt 1933), Redłowo koło Gdyni, Lubiatowo koło Choczewa (Burakowski*); Pojezierze Pomorskie: Bielinek nad Odrą (Engel 1938), Zielin woj. Słupsk (Timm 1941), Szczecin, Chojna, Korzybie (Burakowski*); Pojezierze Mazurskie: Ełk (Lentz 1879), Gołdap, Bryzgieł woj. Suwałki, Augustów, Smolniki koło Iławy, Szeroki Bór, Zdunowo (Burakowski*); Nizina Wielkopolsko-Kujawska (Uechtritz 1844, Rothenburg 1907b, Koerth 1917, Dorn 1919, Szulczewski 1922, Myrdzik 1933, Arnold 1938), Gubin, Puszczykowo, Grudziądz, Nowa Sól (Burakowski*); Nizina Mazowiecka: przedmieścia Warszawy (Burakowski i Nowakowski 1981), Pomiechówek, Chotomów, Celestynów koło Otwocka, Klembów, Żwir, Chojnów, Puszcza Kampinoska — Palmiry, Sieraków, Dziekanów, Dąbrowa, Nowe Budy, Kampinos (Burakowski*); Podlasie: rezerwat Jata koło Łukowa, Międzyrzec Podlaski (Burakowski*); Puszcza Białowieska: oddział 523 (Burakowski*); Dolny Śląsk: Niemodlin (Kelch 1846), rezerwat Muszko- wicki Las Bukowy (Kornalewicz 1977c), Brzeźnica koło Ząbkowic Śląskich, Jelcz, góra Ślęza, Wrocław-Leśnica, Srebrna Góra, Pątnów Legnicki, Zimna Woda koło Lubina (Burakowski*); Wzgórza Trzebnickie: Trzebnica (Burakowski*); Górny Śląsk (Kelch 1846, Roger 1856, Waszek 1931, Stefek 1939), Zawadzkie, Murcki koło Katowic, Bytom, okolice Gliwic (Burakowski*); Wyżyna Krakowsko-Wieluńska (Nowicki M. 1864, Nowicki M. 1865, Łomnicki M.A. 1886, Lgocki 1908), Olkusz (Burakowski*); Wyżyna Małopolska (Lgocki 1908, Karczewski 1961, Burzyński J. 1965), Rogów koło Koluszek, Sewerynów koło Kozienic, Bogucice koło Pińczowa (Burakowski*); Góry Świętokrzyskie: Łysa Góra, Święta Katarzyna, Miejska Góra, Nowa Słupia (Burakowski*); Wyżyna Lubelska (Strawiński 1950, Strawiński 1954); Roztocze (Tenenbaum 1913, Tenenbaum 1918, Strawiński 1950, Strawiński 1954), Obrocz, Szczebrzeszyn (Burakowski*); Nizina Sandomierska: okolice Rzeszowa (Schaitter 1870), Nisko (Burakowski*); Sudety Zachodnie: Zagórze Śląskie, Kowary, Trzcińsko koło Jeleniej Góry, Polanica-Zdrój, Kudowa-Zdrój (Burakowski*); Sudety Wschodnie: Kłodzko (Zebe G. 1852), Międzygórze (Burakowski*); Beskid Zachodni (Kelch 1846, Roger 1856, Wachtl 1870, Stobiecki 1883, Pawłowski J. 1967), Wisła-Głębce, Kubalonka, góra Wielka Czantoria, Barańcowa koło Zawoi, Zwardoń, Hucisko, Żywiec, Rytro, Lanckorona (Burakowski*); Kotlina Nowotarska: Zakopane, Ludźmierz koło Nowego Targu (Burakowski*); Beskid Wschodni: okolice Przemyśla (Trella 1925), Iwonicz-Zdrój, Bircza, Rokszyce (Burakowski*); Bieszczady: — kilka stanowisk (Burakowski 1971); Pieniny: — kilka stanowisk (Burakowski 1979); Polska (Kulwieć 1907, Łomnicki M.A. 1913); «Prusy» (Siebold 1847, Lentz 1853, Lentz 1857); «Śląsk» (Weigel 1806, Endler i Scholz 1819, Schilling 1829b, Letzner 1854b, Letzner 1871, Letzner 1889, Reitter 1870, Gerhardt 1910, Kuhnt 1912); «Galicja» (Łomnicki M.A. 1884); «Galicja Zachodnia» (Nowicki M. 1873); «Karpaty» (Nowicki M. 1873)