[tom 10]
Gatunek holarktyczny, szeroko rozprzestrzeniony w środkowej i północnej części Europy, gdzie sięga daleko poza koło podbiegunowe. W Polsce prócz wyższych partii górskich występuje w całym kraju, pospolity na odkrytych terenach wilgotnych. Zamieszkuje tereny nizinne i górzyste, docierając do wysokości około 2000 m n.p.m. Zasiedla głównie przestrzenie otwarte, zwłaszcza młaki, tereny bagienne i torfowiska, ale również wilgotne polany śródleśne, pobrzeża lasu, łąki, a nawet wilgotne pola orne i użytki zielone. Cykl rozwojowy kilkuletni. Postacie dojrzałe pojawiają się w kwietniu i poławiane są do lipca, przeważnie w godzinach przedpołudniowych, na krzewach, bylinach i wcześnie kwitnących roślinach zielnych, zwłaszcza na rzeżusze łąkowej — Cardamine pratensis L. Larwy żyją w próchnicznej, wilgotnej glebie, a nawet w miękkim, butwiejącym, nasiąkniętym wodą drewnie lezącym na ziemi. Są przystosowane do bytowania w glebie o wysokim poziomie wody gruntowej i znoszą okresowe zatapianie podczas roztopów wiosennych i podniesionego stanu wód powodziowych. Przepoczwarczenie następuje głównie w sierpniu. Postać dojrzała zimuje.