[tom 10]
Rzadki gatunek o zasięgu występowania ograniczonym do krajów Europy Środkowej, wykazywany poza tym z nielicznych stanowisk we wschodniej Francji, jednej prowincji Finlandii i z czterech prowincji Szwecji. Z powodu skrytego trybu życia i krótkiego okresu pojawu spotykany na ogół wszędzie rzadko i sporadycznie, przeważnie pojedynczo, jako postać imaginalna. W Polsce jest nadzwyczaj rzadkim chrząszczem, notowanym tylko z sześciu krain, przy czym został omyłkowo wykazany przez K. Stefka (1939) z Dąbrowy Górniczej na podstawie błędnie oznaczonego Pseudathous niger (L.), co stwierdzono na podstawie okazu dowodowego znajdującego się w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu (B. Burakowski*). Cykl rozwojowy trwa co najmniej trzy lata. Larwa żyje przeważnie w drzewach żyjących, zasiedlając martwe, miękkie fragmenty drewna, zwłaszcza na wewnętrznych ścianach dziupli oraz wilgotną, sproszkowaną próchnicę wewnątrz dziupli. Próchnica ta powstaje skutkiem żerowania larw drewno- i próchnożernych takich chrząszczy, jak Prionychus ater (Fabr.) i Mycetochara sp. z rodziny cisawkowatych (Alleculidae) oraz gatunków z rodzajów Rhyncolus Germ. i Cossonus Clairv. z rodziny ryjkowcowatych (Curculionidae). Larwa jest bardzo drapieżna, napada na larwy i poczwarki wymienionych chrząszczy oraz na inne owady drążące korytarze i komory w drewnie; wykazuje ona bardzo dużą żarłoczność i w braku pożywienia przejawia kanibalizm, powodując silną redukcję osobników własnej populacji. Przepoczwarczenie następuje w kwietniu-maju. Imago poławiano od maja do lipca w murszu drzew liściastych. Chrząszcze prowadzą skryty tryb życia — nie znajdowano ich nigdy na roślinach zielnych i kwiatach.