[tom 10]
Gatunek rozsiedlony w Europie południowej (zwłaszcza w jej części zachodniej) oraz w południowej części Europy Środkowej i Ukrainy, notowany również z Maroka, niemal wszędzie spotykany rzadko i przeważnie pojedynczo. W Polsce znany zaledwie z kilku stanowisk w trzech tylko krainach, od kilkudziesięciu lat nie poławiany. Zasiedla różne gatunki dębów. Larwy żerują pod korą i w żywych tkankach wierzchniej warstwy drewna pni i grubszych gałęzi, przeważnie uprzednio uszkodzonych przez inne owady. W południowej części Francji jest to groźny szkodnik dębów korkowych: larwy drążąc chodniki powodują wyciek brunatnego soku, który zabarwia korek, czyniąc go mniej wartościowym. Postacie dojrzałe spotyka się w lipcu i sierpniu; są one bardzo rzadko poławiane, gdyż przebywają przeważnie w wierzchołkowej części drzewa, tylko samice są częściej znajdowane na pniach, gdy poszukują miejsca dla złożenia jaj. W zbiorach zaliczają się do rzadkości, gdyż wyhodowanie dorosłych postaci z larw jest również bardzo trudne.