[tom 11]
Gatunek rozmieszczony głównie w środkowej Europie oraz lokalnie w południowej części Europy północnej, docierający na zachód do górzystych obszarów Francji, a na południe do północnych Włoch. W Polsce wykazany z nielicznych rozproszonych stanowisk, zarówno na terenach nizinnych, jak i górzystych. Larwy żyją w powierzchniowej warstwie kory starych świerków — drążą w niej krótkie, nieregularne chodniki zapełnione brunatną mączką powstałą na skutek żerowania. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i są poławiane do lipca pod obluźnioną korą, w stosach kory na składowiskach oraz pojedynczo na roślinności rosnącej pod drzewami.