[tom 15]
Gatunek eurosyberyjski, w Fennoskandii sięgający daleko poza koło podbiegunowe, a na wschód docierający do pobrzeży Oceanu Spokojnego. Pospolity w całej środkowej Europie na terenach nizinnych i w niższych położeniach górskich, w Alpach występujący do około 2000 m n.p.m. W Polsce występuje od Bałtyku aż po Tatry, lecz z niektórych krain notowany tylko z pojedynczych stanowisk. Zasiedla cieniste drzewostany liściaste i mieszane. Generacja dwuletnia. Jaja są składane pojedynczo w szczeliny martwego drewna w dziuplach oraz w szpary grubej przegrzybiałej kory, na miejscach zacienionych, położonych niewysoko nad powierzchnią ziemi, na pniach żywych jeszcze drzew oraz na stojących złomach pni z przylegającą korą. Larwy bytujące w drewnie, żerują początkowo w przegrzybiałej strefie zewnętrznej, następnie wdrażają się głębiej w drewno, natomiast larwy zasiedlające korę na drzewach żyjących drążą placykowate chodniki między korą i drewnem, nie naruszając go. Z biegiem czasu kora nad starymi żerowiskami odpada. Jako drzewa żywicielskie piśmiennictwo podaje: klony — Acer L,, graby — Carpinus L., dęby — Quercus L., wierzby — Salix L., wiązy — Ulmus L.; według badań własnych larwy stwierdzono, poza wymienionymi gatunkami, również w przegrzybiałej korze olszy czarnej — Alnus glutinosa (L.) Gaertner, jesiona wyniosłego — Fraxinus excelsior L. oraz w drewnie kasztanowca zwyczajnego — Aesculus hippocastanum L. Przepoczwarczenie odbywa się w suchej partii drewna lub kory (B. Burakowski*). Imagines dla uzyskania dojrzałości płciowej odżywiają się pyłkiem i nektarem kwiatów roślin baldaszkowatych (Umbelliferae), zwłaszcza wiązówki błotnej — Filipendula ulmaria (L.) Maxim., żerują poza tym na kwiatach krzewów, głównie głogów — Crataegus L., dereni — Cornus L., śliw — Prunus L., tawuł — Spiraea L. i malin — Rubus L.