[tom 15]
Gatunek zamieszkujący środkową i północną część Europy, Syberię, północną Mongolię, Mandżurię, Sachalin, Kamczatkę i Wyspy Kurylskie. W Europie wykazuje borealno-górski typ rozsiedlenia, z niżu jest notowany sporadycznie z nielicznych stanowisk. W Fennoskandii dociera do skrajnych lesistych obszarów w północnych prowincjach, w środkowej Europie zwarcie występuje we wszystkich górach, docierając do górnej granicy lasu. W Polsce L. virens (L.) ma rozerwany zasięg występowania — jest notowany głównie z południowej części kraju oraz z kilku stanowisk na Nizinie Wielkopolsko-Kujawskiej i w Puszczy Białowieskiej. Gatunek związany ekologicznie z drzewami iglastymi — rozwój larwalny odbywa w martwym drewnie świerków, sosen i jodeł. Postacie dojrzałe ukazują się od połowy czerwca i odbywają loty do sierpnia. Spotykano je na kwiatostanach baldaszkowatych (Umbelliferae), jak okrzyn szerokolistny — Laserpitium latifolium L., na kwiatach roślin należących do złożonych — Compositae, dzikich bzach — Sambucus L. i ciemiężycach — Veratrum L. Samica składa jaja w szpary kory powalonych drzew. Larwy początkowo żerują w korze i pod korą, później drążą podłużne chodniki w drewnie. Przepoczwarczenie następuje w maju po drugim lub trzecim przezimowaniu.