[tom 19]
Gatunek obejmujący zasięgiem wschodnią Słowację, Polskę, Węgry, Rumunię, zachodnie Podole oraz wschodnią część Karpat. W Polsce został stwierdzony od doliny Popradu i Dunajca do granicy wschodniej. Przez wielu autorów, również przez S. Smreczyńskiego (1958, 1966), omawiany gatunek wraz z dwoma pokrewnymi — L. (L.) herbstii Gyll. i L. (L.) liptoviensis (J. Weise) były uważane za podgatunki L. (L.) lentus Germ. Do rangi gatunków samodzielnych zostały podniesione przez L. Dieckmanna (1989). Te zewnętrznie bardzo podobne gatunki można odróżnić jedynie na podstawie budowy samczych aparatów kopulacyjnych, samice można zaliczyć do gatunku jedynie na podstawie ich obecności razem z samcami. Wymieniane gatunki występują w zimnych i wilgotnych biotopach, najczęściej na roślinach z rodziny baldaszkowatych — Umbelliferae, zwłaszcza na świerząbku orzęsionym — Chaerophyllum hirsutum L. i świerząbku korzennym — Ch. aromaticum L., ale także na gatunkach z rodziny złożonych — Compositae, na podbiale pospolitym — Tussilago farfara L. i lepiężnikach — Petasites Mill. Bionomia, szczegóły rozwoju i rośliny żywicielskie larw nie są znane.