[tom 19]
Gatunek rozprzestrzeniony od Azji Zachodniej po środkową i południową część Europy oraz Algierię i Maroko, notowany poza tym z południowych prowincji Szwecji i Finlandii. W Polsce rzadko spotykany, znany z nielicznych stanowisk w dziewięciu krainach, przy czym z niektórych wykazywany na podstawie znalezisk sprzed przeszło stu lat. Występuje na łąkach, pastwiskach, przydrożach, pobrzeżach lasów i zarośli, porębach i suchych zboczach. Jako rośliny żywicielskie różne źródła podają: oset zwisły — Carduus nutans L, ostrożeń lancetowaty — Cirsium lanceolatum (L.) Scop., ostrożeń dwubarwny — C. heterophyllum (L.) All., ostrożeń głowacz — C. eriophorum (L.) Scop., ostrożeń warzywny — C. oleraceum (L.) Scop., ostrożeń błotny — C. palustre (L.) Scop., chaber łąkowy — Centaurea jacea L., chaber driakiewnik — C. scabiosa L. i dziewięćsił bezłodygowy — Carlina acaulis L. Postacie dojrzałe poławiane są od maja do września. Samica do jednego zamkniętego koszyczka kwiatowego składa jedno jajo. Larwa odżywia się nasionami i tkankami dna koszyczka. Przepoczwarczenie następuje w sierpniu.