[tom 19]
Gatunek rozmieszczony głównie w Europie Południowej, skąd nielicznymi stanowiskami sięga po Turyngię, Burgenland w Austrii, Morawy i Słowację. Z Polski wykazywany błędnie (Mroczkowski i Stefańska 1992). Dawne wzmianki z końca ubiegłego stulecia i początku XX wieku o występowaniu na Śląsku Dolnym i Nizinie Wielkopolsko-Kujawskiej nie znalazły później potwierdzenia. Do fauny krajowej był zaliczony przez M. Łomnickiego (1913) na podstawie znalezisk w okolicy Lwowa i na Podolu. Występuje na suchych pastwiskach, murawach, przydrożach i miejscach ruderalnych. Bionomia poznana fragmentarycznie. Postacie dojrzałe poławiano na różnych roślinach z rodziny szorstkolistnych — Boraginaceae. Larwa żeruje w korzeniu żmijowca zwyczajnego — Echium vulgare L., wywołując na nim wyrosłe o około 30 mm długości i 20 mm szerokości, odbywa w nim przeobrażenie; zimuje postać dojrzała.