[tom 19]
Gatunek rozsiedlony od Iranu przez Turcję do Europy Południowej, sięgający na północ do Węgier, Austrii, Czech, Słowacji, Bawarii i Brandenburgii, notowany z Kaukazu i Maroka. W Polsce dotychczas nie był znaleziony (Smreczyński 1968b), chociaż może być odkryty w południowej części kraju, gdyż znany jest ze Słowacji. Wykazany w ubiegłym stuleciu prawdopodobnie omyłkowo z Głogowa na podstawie jednego okazu (Letzner 1871). Wzmianka ta była powtórzona nawet przez J.Gerhardta (1890b), ale później (1910) ten sam autor informacji tej nie powtórzył w spisie chrząszczy śląskich. Z uwagi na znany zasięg rozsiedlenia P. varius (Herbst) wzmianki o występowaniu w Wielkopolsce oraz Prusach są niewiarygodne (Mroczkowski i Stefańska 1992). Występuje na suchych pastwiskach, miedzach, wzgórzach, miejscach kamienistych i ruderalnych. Bionomia słabo poznana. We Francji spotykany pod liśćmi żmijowca zwyczajnego — Echium vulgare L. oraz na ostrzeniach — Cynoglossum cheirifolium L. i C. pictum Ait., ostatnich dwu roślinach nie rosnących w Polsce. Larwy żerują w korzeniach i szyjach korzeniowych, wywołując na nich powstawanie wyrośli.