[tom 19]
Gatunek zamieszkujący południową, środkową i południowo-wschodnią Europę, wykazywany ponadto z Kaukazu, Azji Mniejszej i Egiptu. W Polsce bardzo rzadko notowany, przeważnie z pojedynczych stanowisk w sześciu krainach. Występowanie w poszczególnych krainach wymaga nowych badań wobec różnych opinii niektórych autorów o rozmieszczeniu w Europie Środkowej, również w naszym kraju. Wzmianki o zasiedleniu Śląska oraz Tatr opierają się na znaleziskach sprzed przeszło stu lat. B. Folwaczny (1973) wątpi w dane ze Śląska, jak również z Warszawy i Puław, twierdząc, że polegały one na błędnym oznaczaniu, natomiast L. Dieckmann (1983) podaje, że w Europie Środkowej występuje w Austrii, Czechach, Słowacji i na Śląsku w Polsce, natomiast wątpi w występowanie w Niemczech. J. Dominik i J.R. Starzyk (1983) podają, że ryjkowiec ten występuje w całej Polsce. Zasiedla lasy liściaste i mieszane oraz stare parki. Rozwija się w butwiejącym drewnie kloców, pniaków i pni drzew liściastych — topoli, dębów, wiązów, kasztanowców oraz klonu polnego — Acer campestre L.