[tom 20]
Gatunek zamieszkujący środkową i wschodnią część Europy, sięgający na północ po Danię, południową Szwecję, Finlandię i Karelię. W Polsce rzadko spotykany, notowany z nielicznych stanowisk w dziewięciu krainach. Zasiedla pobrzeża lasu, olszyny, zarośla, polany, łąki i pobrzeża wód. Żyje na kaniance pospolitej — Cuscuta europaea L., roślinie pasożytującej głównie na pokrzywie zwyczajnej — Urtica dioica L.; ponadto poławiano go na kolcowoju szkarłatnym — Lycium halimifolium Mill. Postacie dojrzałe po przezimowaniu w glebie pojawiają się na roślinach w kwietniu i żerują na łodygach do października. Samice składają jaja w łodygi, w których larwy żerują na wewnętrznych tkankach stożkowatych lub okrągłych wyrośli, ułożonych obok siebie w paciorkowate pasma. Larwa w lipcu wypada z wyrośla i w glebie buduje komorę poczwarkową. Młode imagines ukazują się w sierpniu.