[tom 20]
Gatunek znany ze wszystkich krajów środkowoeuropejskich, docierający na północ do Wysp Brytyjskich, południowych obszarów Fennoskandii i Karelii, notowany poza tym z niektórych krajów śródziemnomorskich. W Polsce wystę­puje od Bałtyku aż po Tatry. Jest najczęściej spotykanym ryjkowcem omawianego rodzaju. Zamieszkuje głównie tereny piaszczyste, poławiano go na polach, ugorach, pobrzeżach dróg oraz wrzosowiskach w lasach sosnowych. Żyje na sporku polnym — Spergula arvensis L. i sporku pięciopręcikowym — S. pentandra L. Postacie dojrzałe pojawiają się na roślinach od połowy kwietnia do września. Larwy w czerwcu odbywają rozwój w torebkach owocowych. W lipcu przechodzą do gleby, gdzie przepoczwarczają się. Młoda generacja zimuje w glebie.