[tom 14]
Gatunek o ograniczonym rozsiedleniu do wschodniej części Europy środkowej, notowany również z Syberii. Zaliczany do reliktów lasów pierwotnych i do rzadkości faunistycznych. Z Polski notowany tylko z dwu krain południowych, w Puszczy Białowieskiej stwierdzony w latach 1966 – 1975 na kilku stanowiskach, a w 1981 r. złowiony w woj. legnickim. Larwy żerują w martwym, wilgotnym, przegrzybiałym drewnie gałęzi, również leżących na ziemi w miejscach zacienionych. Jako materiał żywicielski podawano drewno buka, grabu i dębu. Należy również podać, że w zbiorach Zakładu Zoologii Systematycznej i Doświadczalnej w Krakowie znajduje się jeden okaz, który według notatek S. Stobieckiego był złowiony 21 VII 1902 r. na liściu maliny przed samymi Wietrznymi Dziurami. Notatka ta zasługuje na uwagę, gdyż było to pierwsze znalezisko omawianego gatunku w naszym kraju.