[tom 9]
Gatunek rozprzestrzeniony w środkowej i południowej części Europy (prócz południowej części Półwyspu Bałkańskiego), ponadto notowany z Azji Mniejszej, Kaukazu, Zakaukazia, Armenii, Azerbejdżanu i Iranu. W Polsce chrząszcz nadzwyczaj rzadko spotykany, wykazany ogólnikowo ze Śląska i nielicznych stanowisk tylko w czterech krainach, przy tym o występowaniu w Beskidach Zachodnich i na Śląsku wątpi A. Horion (1958). Gatunek ciepłolubny, zasiedlający głównie gleby wapienne na zboczach kserotermicznych na terenach pagórkowatych. Cykl rozwojowy trwa około trzech lat. Larwy żyją w glebie, gdzie żerują na korzeniach roślin. Postacie dorosłe obgryzają liście drzew, zwłaszcza dębów. Występują od kwietnia do czerwca, a latają o zmroku i przylatują do światła.