[tom 9]
Gatunek rozmieszczony w Europie południowej i środkowej oraz w południowej części Europy północnej, wykazywany ponadto z Azji Mniejszej i Maroka. W Polsce występuje głównie na terenach nizinnych, w miarę posuwania się na południe kraju jest rzadziej spotykany. Występuje na niżu i na podgórzach, w południowej części Europy również w górach do wysokości około 1500 m n.p.m. Cykl rozwojowy w sprzyjających warunkach trwa trzy lata, ale może być przedłużony do czterech lat. Larwy żerują w przegrzybiałym drewnie, zwłaszcza biało butwiejącym — w pniakach oraz w korzeniach i przyziemnych częściach pni chorych drzew liściastych wszystkich gatunków. Postacie dorosłe wykluwają się z poczwarki w sierpniu, przezimowują w komorze poczwarkowej ukazując się na zewnątrz w maju i mogą przeżywać do sierpnia. Spotykane są na wyciekającym soku z drzew, w szczelinach pni i pod obluźnioną korą oraz żerujące na starszych, suchych, białych owocnikach huby — żagwi siarkowej (Polyporus sulfureus (Bull.) Fr.).