[tom 18]
Gatunek występujący w środkowej i południowej części Europy, notowany ponadto z Anglii, Azji Mniejszej, Kaukazu i Algierii. W Polsce kornik jałowcowiec znany jest z nielicznych rozproszonych stanowisk w różnych częściach kraju. Na ogół rzadko spotykany, tylko z Niziny Wielkopolsko-Kujawskiej częściej notowany. Głównym żywicielem jest jałowiec, rzadziej inne gatunki drzew i krzewów iglastych zaaklimatyzowanych w Europie, na przykład sekwoja, tuja i żywotnik wschodni. Opada strzały i gałęzie. Chodnik macierzysty z wyraźną komorą godową, dwu- lub trójramienny, podłużny, jedno ramię przebiega w górę, a w dół jedno albo dwa ramiona. Larwy przed przepoczwarczeniem wgryzają się głęboko w drewno, gdzie budują komorę poczwarkową. Rójka chrząszczy następuje w lipcu-sierpniu.