[tom 18]
Gatunek rozsiedlony głównie w północnym zasięgu świerka w Europie i na Syberii aż po Daleki Wschód, w Europie Środkowej występuje przede wszystkim w górach. Czterooczak mniejszy w Polsce zasiedla drzewostany świerkowe zarówno na obszarach nizinnych, jak i górzystych, ale notowany z nielicznych rozproszonych stanowisk w różnych częściach kraju. Żeruje głównie na świerku, niekiedy spotykano go również na jodle i sośnie przy obecności świerka w drzewostanie. Opada zwykle cieńsze drzewa stojące. Obraz żerowiska wieloramienny, głównie o przebiegu poprzecznym. Chodnik macierzysty z 4-6 ramionami długości do 6 cm, zatkany trocinkami na całej długości. Żerowiska leżą przeważnie w korze. W ciągu roku występują prawdopodobnie dwa pokolenia. Kojkę obserwowano w kwietniu i lipcu.