[tom 18]
Szeroko rozprzestrzeniony gatunek w Europie, w Fennoskandii przekraczający koło podbiegunowe, na wschód sięgający przez Syberię do Azji Środkowej i północnych Chin, notowany z Azji Mniejszej. W Polsce chrząszcz pospolity, zasiedlający zarówno tereny nizinne, jak i niższe położenia górskie. Występuje na różnych gatunkach drzew i krzewów z rodzajów olsza — Alnus Mill., brzoza — Betula L., buk — Fagus L., grab — Carpinus L., topola — Populus L., grusza — Pirus L., jabłoń — Malus Mill., głóg — Crataegus L. i leszczyna — Corylus L. Postacie dojrzałe po przezimowaniu pojawiają się w maju. Samice składają jaja do tutek uprzednio przez siebie uformowanych z jednego, rzadziej z kilku liści. Larwy odżywiają się tkankami zwiędłego liścia w ciągu 20-25 dni, następnie wypadają na glebę, w której przepoczwarczają się w warstwie górnej. Młode pokolenie ukazuje się w sierpniu i pozostaje na okres zimowy w glebie.