[tom 22]
Gatunek opisany przed przeszło 130 laty ze Styrii i południowej Rosji nie był później notowany. Okazało się, że należy do taksonu zbiorczego Melanophthalma transversalis (Gyll.) obejmującego 5 gatunków bliźniaczych, różniących się detalami budowy aparatu kopulacyjnego. Niedawno przez W. H. RüCKERa (1992) został ponownie wyobrębniony jako samodzielny gatunek, występujący prawdopodobnie w całej Europie. Z Polski wykazany dotychczas z czterech krain. Bionomia i wymagania ekologiczne nie są poznane. Występuje w ogrodach, na miedzach, miejscach ruderalnych, w Austrii na suchych pobrzeżach lasu liściatego. W miesiącach wrzesień-listopad często wysiewany z uschniętych łodyg i kwiatowych koszyczków ostów — Carduus L., ponadto znajdowany pod gnijącymi resztkami roślinnymi i odstającą korą drzew.