[tom 12]
Gatunek obejmujący zasięgiem Europę północną oraz Syberię, w Fennoskandii docierający do skrajnych prowincji północnych, notowany nadto z Ameryki Północnej oraz pod koniec ubiegłego wieku ze Szwajcarii i Siedmiogrodu. Według A. Horiona (1960) w Europie środkowej nie występuje. Jedyna wzmianka z Polski sprzed przeszło 60 lat o występowaniu w Warszawie wydaje się być niewiarygodna. Gatunek ten może być odnaleziony w Puszczy Białowieskiej. Zasiedla przeważnie suche, uszkodzone pożarem drzewa iglaste i liściaste. Larwy występują zazwyczaj pod zwęgloną korą przy szyi korzeniowej albo przy podstawie pnia, często w towarzystwie Dendrophagus crenatus (Payk.). Prowadzą one prawdopodobnie drapieżny sposób życia. Przepoczwarczenie następuje w glebie. Postacie dojrzałe odbywają loty podczas ciepłych wieczorów lipcowych.