[tom 3]
Gatunek wykazywany z północnej Afryki, południowej Europy i południowo-wschodniej części Europy Środkowej, notowany również z Kaukazu. Jego rozmieszczenie nie jest zbyt dokładnie znane, gdyż przez długi czas mylono go z Acupalpus (Acupalpus) dorsalis (Fabr.), bądź uważano za odmianę tego ostatniego. W Polsce notowany z niewielu izolowanych i rozproszonych stanowisk. Po sprawdzeniu okazów dowodowych przez J. Makólskiego (Burakowski 1957b) okazało się, że był omyłkowo wykazany na podstawie błędnego oznaczenia Acupalpus (Acupalpus) dorsalis (Fabr.) z Pobrzeża Bałtyku przez A. Lüllwitza (1916), z Pabianic przez W. Eichlera (1928) i Ciechocinka przez S. Blank-Weissberga (1929). Występuje na nasłonecznionych miejscach, słabo porośniętych niską roślinnością, łowiony głównie na południowych ścianach dołów po wybranej glinie koło cegielni. Przez niektórych badaczy uważany za gatunek halofilny. Odznacza się dużą lotnością. Według J. Makólskiego (1952) w okolice Warszawy przybył dopiero w bieżącym stuleciu.