[tom 10]
Gatunek szeroko rozmieszczony w środkowej, wschodniej i północnej części Europy, gdzie dochodzi do około 70° szer. geogr., docierający na zachód do Francji, a na południe do Włoch północnych i Bułgarii; ze wschodu notowany z leśnych stref Syberii, Kazachstanu, Mandżurii i północnej Mongolii. W Polsce zasiedla tereny nizinne i górzyste w całym kraju, ale w północnych krainach jest częściej spotykany. Gatunek leśny, występujący w zadrzewieniach iglastych i mieszanych oraz na torfowiskach. Cykl rozwojowy co najmniej 3-letni. Larwy żerują pod obluźnioną korą martwych drzew iglastych, zwłaszcza sosen; występują poza tym w butwiejącym, miękkim drewnie o zabarwieniu czerwonobrunatnym lub ciemno-brunatnym, w zmurszałej korze, w próchnicy przy podstawie pni oraz we fragmentach drzewnych znajdujących się w glebie leśnej lub torfowiskowej. Niekiedy larwy zasiedlają również zbutwiałe drewno brzóz i dębów, ale zawsze wtedy, gdy drzewa te znajdują się w otoczeniu drzew iglastych. Przepoczwarczenie następuje w drugiej połowie lipca lub w sierpniu. Postacie dojrzałe zimują w komorach poczwarkowych; pojawiają się na swobodzie wiosną, gdy temperatura otoczenia przekracza +10°C. Chrząszcze odbywają loty w maju i czerwcu tylko w dni słoneczne, przeważnie w godzinach przedpołudniowych. Są poławiane do końca lipca w próchnie drzew siedliskowych, na kwitnących drzewach i krzewach oraz młodych pędach sosen, a na torfowiskach często na kwiatach bagna zwyczajnego — Ledum palustre L.