[tom 10]
Obszar rozsiedlenia tego gatunku obejmuje strefę lasu i lasostepu europejskiej części ZSRR oraz południową i środkową część Europy; jest znany ponadto z nielicznych stanowisk w Szwecji, Danii, Francji, Szwajcarii, Azji Mniejszej, na Kaukazie i Syberii. W Polsce oprócz wyższych partii górskich występuje prawdopodobnie na całym obszarze, nie jest jednak notowany jeszcze z wielu krain. Jest chrząszczem zaliczanym do reliktów lasów pierwotnych. Zasiedla głównie tereny wilgotne na obszarach nizinnych i w niższych położeniach górskich. Cykl rozwojowy trwa zwykle 4 lata, przy niesprzyjających warunkach może się przedłużyć nawet do 7 lat. Larwy żyją przeważnie w drzewach liściastych, rzadziej w jodle i świerku; żerują w chodnikach larw chrząszczy — drewnożerców i próchnojadów oraz w butwiejącym, miękkim drewnie, które na skutek procesów rozkładu przyjęło barwę szarą, szarobrunatną lub częściej czerwonobrunatną. Przepoczwarczenie następuje w lipcu lub na początku sierpnia. Postacie dojrzałe po przezimowaniu ukazują się w maju i przeżywają do lipca, ale z powodu skrytego sposobu życia są na ogół rzadko znajdowane. Na podstawie materiałów z różnych okolic Polski została po raz pierwszy opisana larwa i bionomia omawianego gatunku (Burakowski 1962).