[tom 10]
Gatunek eurosyberyjski, w Europie rozsiedlony od Anglii, południowej Szwecji i Karelii przez całą Europę Środkową aż do północno-wschodniej Hiszpanii, północnych Włoch, Siedmiogrodu i Ukrainy. W części północnej i wschodniej Europy Środkowej częściej spotykany. W Polsce znany z nielicznych rozproszonych stanowisk w różnych częściach kraju, przy czym z niektórych krain notowany na podstawie danych sprzed kilkudziesięciu, a nawet stu lat. Występuje najczęściej na nisko rosnącej roślinności i pod kamieniami na pobrzeżach rzek i strumieni. Larwy rozwijają się w glebie; postacie dojrzałe ukazują się w końcu maja lub na początku czerwca.