[tom 10]
Gatunek borealno-alpejski, znany z północnych rejonów Szkocji i z dalekiej północy Skandynawii, gdzie jest notowany tylko z trzech prowincji za kołem podbiegunowym oraz z Karpat, Alp i wyższych partii górskich we Francji aż do Pirenejów. W Polsce jest znany z nielicznych stanowisk w wąskim pasie łuku karpackiego, przy czym ogólnikowe dane z Tatr sprzed przeszło stu lat wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Występuje głównie w sąsiedztwie rumowisk skalnych na przedpolu kotłów lodowcowych (w Alpach na wysokości ponad 2000 m n.p.m.), niekiedy wzdłuż potoków schodzi na niżej położone stanowiska w dolinach podgórskich, gdzie lokalnie zasiedla kamienisto-piaszczyste brzegi wód. Larwy odbywają rozwój w glebie piaszczystej, pokrytej płatami mchów i porostów, niską skąpą roślinnością trawiastą i zielną. Przepoczwarczenie następuje w czerwcu-lipcu, przeważnie w piasku pod kamieniami. Postacie dojrzałe są na ogół rzadko i sporadycznie poławiane, na stanowiskach w dolinach przeważnie pojedynczo — przypuszczalnie są to osobniki wypłukane z gleby w wyższych położeniach górskich i przeniesione wodami na niżej położone tereny.