gatunek:
Cantharis (Cantharis) annularis Ménétries, 1836
[tom 10]
W Polsce omyłkowo wykazany przez F. Fejfera (1924) pod nazwą Cantharis annularis v. insignaticollis Pic z Roztocza na podstawie błędnie oznaczonych okazów C. livida var. rufipes Herbst (B. Burakowski*). Gatunek europejski o rozerwanym zasięgu, występujący w południowo-zachodniej części kontynentu od Hiszpanii, północnych Włoch i Francji aż do RFN i Danii oraz w Europie południowo-wschodniej od Albanii, Jugosławii i Grecji aż do Austrii, Bawarii, południowej Turyngii i Słowacji; notowany również z Azji Mniejszej. Występuje na podgórzach i w niższych położeniach górskich, nie przekraczając wysokości 900 m n.p.m. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i przeżywają do lipca.
[tom 22]
Gatunek zamieszkujący głównie południową część Europy, na północ sięgający po Austrię, Czechy, Morawy, Słowację, Niemcy i Danię; wykazywany nadto z Azji Mniejszej. W Polsce dotychczas nie stwierdzony w sposób pewny. Ogólnikowa wzmianka o znalezieniu omawianego gatunku w lasach koło Rogowa wymaga potwierdzenia. A. Kuśka (1995) w monografii omomiłkowatych Polski nie zaliczył go do fauny krajowej. Biologia nie jest poznana. Chrząszcze poławiano zwykle w parkach, na pobrzeżu lasu, ciepłych zboczach i w nasłonecznionych dolinach rzecznych.