[tom 12]
Gatunek obejmujący zasięgiem tereny nizinne i górzyste w środkowej i północnej Europie, w Fennoskandii docierający do koła podbiegunowego. W Polsce rzadko i sporadycznie spotykany, znany z nielicznych stanowisk w ośmiu krainach. Roślina żywicielska, w której rozwija się larwa, nie jest znana. Postacie dojrzałe spotykane są wiosną na kwiatach knieci błotnej — Caltha palustris L., rzeżuchy łąkowej — Cardamine pratensis L., zawilca gajowego — Anemone nemorosa L., śliwy tarniny — Prunus spinosa L. i innych roślin.