[tom 13]
Gatunek palearktyczny, w Europie występujący od krajów śródziemnomorskich aż do koła podbiegunowego. W Polsce dość pospolity na niżu, w górach rzadziej spotykany. Zasiedla tereny nizinne i niższe położenia górskie, występując w dwu krańcowo różnych środowiskach pod względem wilgotności: na piaszczystych, suchych wydmach śródlądowych i nadmorskich oraz na wilgotnych łąkach, bagniskach, młakach i torfowiskach. W okresie wegetacyjnym przebywa zwykle niewysoko nad ziemią na różnych trawach i roślinności błotnej. Na wydmach poławiano go w pobliżu wody na wydmuchrzycy piaskowej — Elymus arenarius L., trzcinie pospolitej — Phragmites communis Tein. i mannie — Glyceria B. Br., na łąkach wilgotnych na sitowatych — Juncaceae, a w Bieszczadach licznie na turzycy drżączkowatej — Carex brizodes L. Zarówno postacie dojrzałe, jak i larwy, odżywiają się mszycami. Chrząszcze zimują w ściółce oraz na ziemi pod opadłym listowiem i wśród zeschłych roślin zielnych.