[tom 6]
Gatunek szeroko rozmieszczony w środkowej i północnej Europie z wyjątkiem skrajnych prowincji północnych Fennoskandii, notowany również z Syberii i wschodniej części Ameryki Północnej. W Polsce bardzo rzadko znajdowany, znany z nielicznych rozproszonych stanowisk. Omyłkowo wykazany przez Sz. Tenenbauma (1913) ze Zwierzyńca woj. Zamość, odnośne okazy dowodowe należą do Stenus (Nestus) pusillus Steph. (Szujecki 1960). Wykazany ze Śląska Dolnego początkowo przez K. Letznera (1871) i H. Ledera (1872), później (1873, 1876) przez pierwszego wykreślony z wykazu fauny Śląska, wobec czego stanowiska na tym obszarze winny być potwierdzone nowymi materiałami. Pojawia się w ciągu prawie całego roku na terenach bagiennych i torfowiskowych, znajdowany wśród wilgotnych mchów, pod leżącymi trawami, trzcinami i napływkami oraz na turzycach (Carex L.).