[tom 22]
Gatunek zamieszkujący południową, zachodnią i środkową część Europy, na północ sięgający po Danię i południową Szwecję. W Polsce notowany sto lat temu ogólnikowo ze Śląska, ale z braku konkretnych danych nie był zaliczony do fauny krajowej. Podany omyłkowo z Polski przez L. Borowca (1990), ale ten sam autor później (1992) zrewidował oznaczenie na Tachyporus abdominalis (Fabr.). Stosunkowo niedawno stwierdzony na dwu stanowiskach. Występuje głównie w środowiskach wilgotnych; w lasach, dolinach rzecznych, na łąkach, torfowiskach i pobrzeżach wód. Poławiany w ściółce, wśród mchów, pod ściętymi trawami, chrustem leżącym na ziemi, w detrytusie i napływkach.
[tom 7]
Gatunek o słabo poznanym rozsiedleniu, znany z nielicznych stanowisk w zachodniej i południowej Europie oraz w południowej części środkowej Europy. W Polsce z całą pewnością jeszcze nie stwierdzony. Według A. Horiona (1967) dane o rozmieszczeniu na Śląsku należy odnieść do Tachyporus abdominalis (Fabr.), z którym wielokrotnie omawiany gatunek był mylony. Ogólnikowe dane z byłych Prus, oparte zresztą na znaleziskach poza naszą granicą, są również błędne. Występuje w środowiskach wilgotnych w lasach, na torfowiskach i pobrzeżach wód. Znajdowany pod opadłym listowiem, wśród mchów, pod leżącym chrustem na ziemi, w napływkach i wśród korzeni traw.