gatunek:
Laricobius erichsonii Rosenhauer, 1846
[tom 11]
Gatunek rozmieszczony głównie w środkowej części Europy, docierający na południe do północnych Włoch, Siedmiogrodu i Bułgarii, notowany ponadto ze Szwecji, Danii, Belgii i wschodniej Francji. W Polsce znany z nielicznych stanowisk tylko w siedmiu południowych krainach. Zasiedla górskie i podgórskie obszary leśne, lokalnie występuje również na terenach nizinnych. Wszędzie jest spotykany rzadko i sporadycznie, tylko niekiedy jest poławiany w miejscach pojawu w większej liczbie osobników. Występuje na drzewach liściastych i iglastych, zwłaszcza na jodłach, gdzie odżywia się mszycami, należącymi m.in. do gatunków: Cinara piceae (Panz.)r Dreyfusia nordmannianae (eckst.) i Pineus strobi (Hart.). Omawiany gatunek chrząszcza był używany w walce biologicznej przeciw mszycom żerującym na drzewach iglastych.
powiększ
Występowanie w krainach faunist. wg KFP
[bez aktualizacji]