[tom 11]
Gatunek borealno-alpejski, rozmieszczony głównie w północnej części Europy, sięgający w Fennoskandii daleko poza koło podbiegunowe; podawany poza tym z nielicznych stanowisk z południowego Tyrolu w Austrii oraz ze Szwajcarii, a także z Syberii i Kaukazu. W Polsce notowany tylko z Pojezierza Mazurskiego na podstawie bardzo dawnej wzmianki o znalezieniu go przed prawie 200 laty w Ostródzie. Na tej podstawie opierał się też opis gatunku. Później nie był on w wymienionym rejonie znajdowany. Według A. Horiona (1961) występowanie tego gatunku w byłych Prusach i w krajach nadbałtyckich jest obecnie bardzo wątpliwe. Bionomia i wymagania środowiskowe nie są znane. Okaz typowy znaleziono na drewnie starego dębu, w Styrii schwytano imago na klonie.