[tom 11]
Gatunek borealno-górski, rozmieszczony w górach środkowej Europy oraz w Fennoskandii, Karelii, Kurlandii i północnym obszarze ZSRR, docierający na wschód przez Syberię do Zabajkala i Kraju Ussuryjskiego, notowany poza tym z Kaukazu i Turkmenii; w Szwecji sięga aż do koła polarnego, przy czym w miarę posuwania się na północ jest coraz częściej spotykany. W Polsce chrząszcz ten należy do wielkich rzadkości - jest znany tylko z jednego stanowiska. Wobec braku okazów dowodowych w zbiorach, liczne ogólnikowe wzmianki o występowaniu na Śląsku są niewiarygodne. W spisach chrząszczy śląskich K. Letznera (1871, 1889) oraz J. Gerhardta (1910) brak omawianego gatunku. O zasiedleniu Śląska wątpi również A. Horion (1953). Bionomia nie jest poznana. Przez autora opisu (Linnaeus 1761) chrząszcz ten był znaleziony w Laponii na serdeczniku pospolitym - Leonurus cardiaca L.; na tej również roślinie, należącej do rodziny wargowych, był stwierdzony we francuskich Alpach. Możliwe, że rozwój larwalny odbywa się w łodygach tej rośliny.