[tom 15]
Szeroko rozprzestrzeniony gatunek palearktyczny, występujący w całej Europie prócz północnych prowincji Fennoskandii. W obrębie swego areału w miarę posuwania się z zachodu na wschód jest coraz częściej spotykany. W Polsce, oprócz wyższych partii górskich, występuje na całym obszarze, nie jest jednak jeszcze znany z Sudetów, Kotliny Nowotarskiej i Tatr. Gatunek ten, o polskiej nazwie wykarczak, zasiedla głównie stare drzewostany sosnowe, rzadziej świerkowe i jodłowe, występując na nizinach znacznie pospoliciej niż w górach. Licznie występuje na silnie nasłonecznionych zrębach zupełnych, w jednogatunkowych drzewostanach na ubogich siedliskach, drzewostanach żywicowanych przez kilka lat, uszkodzonych przez żer szkodników pierwotnych, w wiatrowałach oraz na pożarzyskach. Rozwój larwalny odbywa w nieokorowanych pniakach, drzewach stojących i leżaninie. Ze względu na duże wymagania wilgotnościowe atakowane są najczęściej szyje korzeniowe, przyziemne części pni stojących i leżących. Imagines pojawiają się od czerwca do połowy września. Rójkę odbywa w ciepłe, pogodne wieczory. Chrząszcze prowadzą nocny tryb życia. Bionomia tego szkodliwego w leśnictwie gatunku została dokładnie opracowana przez J. Dominika (1958b).