Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Przeglądaj:

»

Rodzaj (wybór zakresu):
A-C D-F G-I J-L M-O P-R S-U V-Z   A-Z
Rozmieszczenie jako:

»


»



»

»
» Nr KFP:
»
search_arrow gatunek: Brachyta interrogationis (Linnaeus, 1758)
Opis w KFP:
[tom 15]
Gatunek północnopalearktyczny, rozprzestrzeniony od północnej i środkowej części Europy przez Syberię aż do Mongolii, Mandżurii, Korei i Japonii. W Europie wykazuje borealno-górski typ rozsiedlenia. W Fennoskandii dociera do terenów lesistych za kołem podbiegunowym, a w południowym obszarze swego areału występuje w górach środkowej Europy oraz południowym łuku Alp we Francji i północnych Włoszech. W górach występuje głównie w strefie subalpejskiej i alpejskiej, w Alpach dochodzi do około 2700 m n.p.m. W Polsce jest chrząszczem mało znanym i bardzo rzadko znajdowanym. Wykazano go z górzystych terenów w czterech południowych krainach. Wzmianka sprzed przeszło 130 lat o znalezieniu tego chrząszcza w Braniewie nie została później potwierdzona, ale istnieje możliwość odkrycia go w północno-wschodniej części kraju. Chrząszcz ten charakteryzuje się ogromną zmiennością rysunku na górnej powierzchni ciała — dotychczas opisano i zilustrowano przeszło 150 aberacji. Zasiedla świetliste drzewostany, polany śródleśne, łąki górskie i zbocza z rzadką roślinnością drzewiastą, natomiast z dobrze rozwiniętą murawą, w skład której wchodzą rośliny zielne. Rozwój odbywa się w glebie. Młode larwy wdrażają się w korzenie bylin, drążąc w nich podłużne, miejscami płatowate chodniki. Starsze larwy opuszczają żerowiska i przewędrowują w glebie na inne korzenie. Po jednym lub drugim przezimowaniu, wiosną larwy sporządzają owalną komorę poczwarkową. Chrząszcze opuszczają komorę w maju lub w pierwszej połowie czerwca, a cała rójka trwa do sierpnia. Największą aktywność wykazują w godzinach przed- i popołudniowych. Odżywiają się tkankami liści, płatkami i pyłkiem kwiatów. Jako rośliny żywicielskie podawano: dzięgiel leśny — Angelica silvestris L., bodziszek leśny — Geranium silvaticum L., zawilce — Anemone L., osty— Carduus L., barszcze — Heracleum L. i przewiercienie — Bupleurum L.
map - KFP regions powiększ
Występowanie w krainach faunist. wg KFP

[bez aktualizacji]
UWAGA
To jest strona archiwalna. Aktualne dane o gatunku zawiera Mapa Bioróżnorodności.
KLIKNIJ TU, aby je zobaczyć.
Bieżąca strona to przeglądarka danych zdigitalizowanego Katalogu Fauny Polski.
Baza BioMap dostarcza nowe dane o gatunkach
i więcej narzędzi wyszukiwania.

Rozmieszczenie jako:
Powiązane publikacje:

Bach M. 1856. Käferfauna für Nord- und Mitteldeutschland mit besonderer Rücksicht auf die Preussischen Rheinlande. III. Band, 5. Lieferung. Coblenz, 142 str. – F, S: 15, 17.

Heyrovský L. 1930. Seznam brouků Republiky Československé. 1. Cerambycidae Tesaříci. Ent. Příručky, Praha, 15, str. 1-61. – F.

Hildt L. F. 1917. Owady krajowe Kózkowate. Cerambycidae. Pam. Fizyogr., Warszawa, 24 (III), str. 1-141, 6 pl. – F. pdf icon

Holdhaus K. i C. H. Lindroth. 1939. Die europäischen Koleopteren mit boreoalpiner Verbreitung. Ann. Naturhist. Mus., Wien, 50, str. 123-293, 8 rys., pl. VI-XVIII. – F.

Horion A. 1951. Verzeichnis der Käfer Mitteleuropas (Deutschland, Österreich, Tschechoslovakei) mit kurzen faunistischen Angaben. 1-2. Stuttgart, X + 536 str. – F.

Horion A. 1974. Faunistik der Mitteleuropäischen Käfer. Band XII: Cerambycidae – Bockkäfer. Überlingen-Bodensee, XVI + 228 str., 52 mapy. – F.

Illiger K. 1805. Zusätze, Berichtigungen und Bemerkungen zu Fabricii Systema Eleutheratorum Tomus II. (Beschluss.). Mag. Ins. k., Braunschweig, 4, str. 69-174. – F, S: 15.

Kinel J. 1919. Kózki Polski, (Cerambycidae Poloniae). Przegląd kózek krajowych na podstawie zbioru Muzeum im. Dzieduszyckich sposobem analitycznym. Rozpr. Wiad. Muz. Dzieduszyckich. Lwów, 3, str. 37-101, 2 rys. – F.

Kuhnt P. 1912. Illustrierte Bestimmungs-Tabellen der Käfer Deutschlands. Ein Handbuch zum genauen und leichten Bestimmen aller in Deutschland vorkommenden Käfer. Lieferung 2-16. Stuttgart, str. 65-1138, 10350 rys. – F, S: 13.

Lentz [F. L.]. 1857. Neues Verzeichniss der Preussischen Käfer. Königsberg, 170 str.; również: N. Preuss. Prov.-Bl., A. F., Königsberg, 11-1857, str. 45-64, 124-138, 248-273, 12-1857, str. 27-43, 109-126, 165-174. – F.

Łomnicki [M. A.]. 1874. Wykaz dodatkowy chrząszczów galicyjskich. Spraw. Kom. Fizyogr., Kraków, 8, str. (12)–(18). – F. pdf icon

Łomnicki M. A. 1884. Catalogus Coleopterorum Haliciae. Leopoli, 1884, 4 nlb. + 43 str. – F.

Łomnicki M. A. 1886. Muzeum Imienia Dzieduszyckich we Lwowie. Dział I. Zoologiczny Oddział zwierząt bezkręgowych. IV. Chrząszcze czyli Tęgoskrzydłe. (Coleoptera). Lwów, 1886, XXXI + 308 str. – F. pdf icon

Łomnicki M. [A.]. 1913. Wykaz chrząszczów czyli Tęgopokrywych (Coleoptera) ziem polskich. (Catalogus coleopterorum Poloniae). Kosmos, Lwów, 38, str. 21–155. – F. pdf icon

Pawłowski J. 1967. Chrząszcze (Coleoptera) Babiej Góry. Acta Zool. Cracov., Kraków, 12, str. 419–665, tt. 37–45, 30 rys. – F.

Pfeil O. 1857. Die Käferfauna Ost- und Westpreussens. Ent. Ztg., Stettin, 18, str. 52–60. – F.

Rendschmidt [F.]. 1846b. [In Schlesien gefangene Arten der Gattung Leptura]. Uebers. Arb. Veränd. Schles. Ges. Vaterld. Kult., Breslau, 1845, str. 41. – F.

Schilsky J. 1888. Systematisches Verzeichnis der Käfer Deutschlands mit besonderer Berücksichtigung ihrer geographischen Verbreitung. Zugleich ein Käfer-Verzeichnis der Mark Brandenburg. Berlin, VII + 159 str. – F.

Schilsky J. 1909. Systematisches Verzeichnis der Käfer Deutschlands und Deutsch-Oesterreichs. Mit besonderer Angabe der geographischen Verbreitung aller Käferarten in diesem Faunengebiete. Zugleich ein Käferverzeichnis der Mark Brandenburg. Stuttgart, XIX + 221 str.

Siebold C. Th. E. v. 1847. Beiträge zur Fauna der wirbellosen Thiere der Provinz Preussen. (Zehnter Beitrag). Die preussischen Käfer. N. Preuss. Prov.-Bl., Königsberg, 3, str. 203–219, 350–367, 419–451. – F, S: 19.

Strojny W. 1968. Kózki (Cerambycidae) Pienińskiego Parku Narodowego. Prz. Zool., Wrocław, 12, str. 55–70, 12 rys. – F.

Sulma M. 1930. Nowe dla fauny polskiej gatunki i odmiany Kózek oraz nowe miejsca rozsiedlenia. Pol. Pismo Ent., Lwów, 8; str. 215–216. – F.

Szymczakowski W. 1962b. Owady. W: W. Szafer, Tatrzański Park Narodowy, wydanie drugie, zmienione i znacznie rozszerzone. Zakł. Ochr. Przyr. Wyd. Pop.-N., Kraków, 21, str. 441–463, 17 rys. – F.

Śliwiński Z. i M. Lessaer. 1970. Materiały do poznania kózek Polski (Coleoptera, Cerambycidae) ze szczególnym uwzględnieniem Bieszczadów Zachodnich. Roczn. Muz. Górnośląsk., Przyroda, Bytom, 5, str. 77–127, 8 fot. – F.

Zebe G. 1853. Synopsis der bisher in Deutschland aufgefundenen Coleoptera. Ent. Ztg., Stettin, 14, str. 33–40, 65–80, 113–120, 141–156, 173–182. – F.