[tom 15]
Gatunek rozmieszczony w południowo-wschodniej Europie oraz w południowo-wschodniej części środkowej Europy, wykazywany poza tym z Kaukazu, Zakaukazia, Armenii, Turcji i północnego Iranu. W Polsce chrząszcz bardzo rzadko i sporadycznie spotykany, notowany z nielicznych stanowisk w krainach południowych. Bionomia tego gatunku jest poznana fragmentarycznie, a niższe postacie rozwojowe nie są dotychczas znane. Zasiedla pierwotne lasy liściaste, głównie drzewostany bukowe na podgórzach i w górach. Postacie dojrzałe ukazują się w czerwcu i spotykane są do sierpnia. Chrząszcze przeważnie poławiano na nasłonecznionych zboczach, polanach i drogach śródleśnych na kwiatach wiązówki błotnej — Filipendula ulmaria (L.) Maxim., parzydła leśnego — Aruncus silvester Kost., arcydzięgla litwor — Archangelica officinalis Hoffm., wierzbownic — Epilobium L., barszczy — Heracleum L. oraz różnych gatunków baldaszkowatych — Umbelliferae. Rozwój larwalny odbywa prawdopodobnie w bukach, jednak niektórzy autorzy podają jako drzewa lęgowe również dęby.