Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Przeglądaj:

»

Rodzaj (wybór zakresu):
A-C D-F G-I J-L M-O P-R S-U V-Z   A-Z
Rozmieszczenie jako:

»


»



»

»
» Nr KFP:
»
search_arrow gatunek: Judolia (Pachytodes) cerambyciformis (Schrank, 1781)
Opis w KFP:
[tom 15]
Gatunek rozsiedlony od Wysp Brytyjskich, Danii i wschodnich krajów nadbałtyckich aż po środkową i południowo-wschodnią Europę oraz Azję Mniejszą, Kaukaz i Zakaukazie. W Polsce znany głównie z południowej części kraju oraz z nielicznych stanowisk w krainach północnych. Charakteryzuje się dużą zmiennością rysunku na pokrywach — opisanych zostało 40 odmian. Występuje w lasach liściastych i mieszanych oraz w krzaczastych zaroślach. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i czerwcu, przeżywają do lipca, w wyższych położeniach górskich występują jeszcze w sierpniu. Spotyka się je głównie na kwiatach krzewów i roślin zielnych, głównie baldaszkowatych — Umbelliferae, np. na wiązówce błotnej — Filipendula ulmaria (L.) Maxim. Samice składają jaja w martwe lub obumierające, uszkodzone korzenie drzew liściastych i iglastych. Według własnych obserwacji są zwykle opadane cienkie korzenie o średnicy 1-3 cm, znajdujące się płytko w glebie lub częściowo wystające nad powierzchnią ziemi (B. Burakowski*). Najlepsze warunki rozwoju larwy mają w korzeniach wykrotów świerków i jodeł w okolicach górskich, gdyż wilgotna gleba otaczająca korzenie wykrotów, pokryta niekiedy płatami mchów, umożliwia rozkład korzenia wskutek działalności grzybów. Larwa drąży w korzeniu długi chodnik, zapełniając go drobnymi trocinkami tak, że niekiedy cały cienki korzeń jest przerobiony na mączkę, larwa przechodzi wtedy na inny. Starsze larwy na jesieni lub wiosną opuszczają korzenie i przemieszczają się do powierzchniowej warstwy gleby, gdzie w suchych miejscach sporządzają komorę, w której przepoczwarczają się w drugiej połowie maja lub w pierwszej połowie czerwca. To samo siedlisko jest zamieszkiwane przez drapieżne larwy sprężyka Anostirus castaneus (L.), napadające na larwy i poczwarki omawianego gatunku kózki (Burakowski 1971).
map - KFP regions powiększ
Występowanie w krainach faunist. wg KFP

[bez aktualizacji]
UWAGA
To jest strona archiwalna. Aktualne dane o gatunku zawiera Mapa Bioróżnorodności.
KLIKNIJ TU, aby je zobaczyć.
Bieżąca strona to przeglądarka danych zdigitalizowanego Katalogu Fauny Polski.
Baza BioMap dostarcza nowe dane o gatunkach
i więcej narzędzi wyszukiwania.


Rozmieszczenie jako:
Dane o rozmieszczeniu:
Pobrzeże Bałtyku: Elbląg (Siebold 1847, Lentz 1857), Gdańsk (Helm 1880); Pojezierze Pomorskie: okolice Kartuz (Lentz 1879, Brischke 1892); Nizina Wielkopolsko-Kujawska: Słubice (Neresheimer i Wagner H. 1920, Schmidt G. 1952, Horion 1974), Polanica koło Sławy (Śliwiński Z.*); Puszcza Białowieska (Karpiński 1949c, Karpiński 1949d, Karpiński 1954c, Gutowski 1985); Dolny Śląsk: Dunino koło Legnicy (Burakowski B.*); Wyżyna Krakowsko-Wieluńska: Ojców (Hildt 1917, Stobiecki 1939); Wyżyna Małopolska: rezerwat Wykus i Świnia Góra koło Suchedniowa (Nowakowski E.*); Góry Świętokrzyskie: Świętokrzyski Park Narodowy (Szujecki 1958b, Nowakowski E.*, Śliwiński Z.*); Roztocze: Zwierzyniec (Śliwiński Z.*); Nizina Sandomierska: Puszcza Niepołomicka (Starzyk J.R. 1976b, Starzyk J.R. 1977, Starzyk J.R. 1977b, Starzyk J.R. 1979, Starzyk J.R. 1979b, Starzyk J.R. 1979c, Starzyk J.R. 1981, Starzyk J.R. i Starzyk K. 1981); Sudety Zachodnie (Koltze 1873, Scholz R. 1902, Kolbe W. 1927, Heyrovský 1930), Maciejowice koło Jeleniej Góry, Duszniki-Zdrój (Śliwiński Z.*); Sudety Wschodnie: Lądek-Zdrój (Śliwiński Z.*), Kletno koło Stronia Śląskiego (Tarnawski D.*); Beskid Zachodni (Wachtl 1870, Kotula 1874, Stobiecki 1883, Stobiecki 1939, Hildt 1917, Mazur E. 1923, Pawłowski J. 1967, Capecki 1976), Rytro (Śliwiński Z.*); Kotlina Nowotarska: Zakopane (Łomnicki M.A. 1886, Stobiecki 1939); Beskid Wschodni (Nowicki M. 1858, Nowicki M. 1864, Jabłoński 1869, Trella 1925, Trella 1936), Węgierka koło Jarosławia (Śliwiński Z.*); Bieszczady (Skalski 1967, Śliwiński i Lessaer 1970), Komańcza (Burakowski 1971), kilkanaście stanowisk (Gutowski J.M.*, Śliwiński Z.*, Tarnawski D.*); Tatry (Łomnicki M.A. 1866, Łomnicki M.A. 1868b, Reitter 1870b, Nowicki M. 1873, Hildt 1917, Kinel 1919, Heyrovský 1930, Starzyk J.R. 1971b, Starzyk J.R. 1971c, Starzyk J.R. i Starzyk K. 1975), Dolina Kościeliska (Śliwiński Z.*); Polska (Kulwieć 1907, Łomnicki M.A. 1913, Tenenbaum 1923); «Prusy» (Lentz 1853, Schilsky 1888, Schilsky 1909); «Śląsk» (Weigel 1806, Schilling 1829b, Reitter 1870, Letzner 1871, Gerhardt 1891c, Gerhardt 1910, Kuhnt 1912, Horion 1974); «Karpaty» (Nowicki M. 1865, Nowicki M. 1873); «Beskidy» (Reitter 1912, Winkler A. 1929b, Heyrovský 1930); «Zachodnia Małopolska» (Mazur E. 1923); «Galicja» (Łomnicki M.A. 1884)

Uwagi:
«Beskidy»: — terra typica! dla Leptura cerambyciformis a. beskidica Reitt. i a. humerifera Reitt.