[tom 15]
Rozprzestrzeniony prawie w całej Europie (prócz północnych prowincji Fennoskandii), docierający na wschód przez Syberię Zachodnią do północnej Mongolii i Zabajkala, notowany też z Kaukazu. W Polsce występuje od Bałtyku aż po Tatry i jest najpospolitszym gatunkiem omawianego rodzaju, ale stosunkowo rzadko notowanym z poszczególnych krain. Postacie dojrzałe ukazują się w czerwcu i występują do sierpnia. W pogodne dni pobierają pokarm na kwiatach różnych gatunków roślin, należących głównie do baldaszkowatych — Umbelliferae, złożonych — Compositae i różowatych — Rosaceae. Samica składa jaja w szczeliny kory i drewna w przykorzeniowej części martwych lub obumierających cienkich drzew, zarówno iglastych, jak i liścias­tych. Larwy żerują w butwiejącym i zmurszałym drewnie, drążąc chodniki równoległe do osi pnia. Jednoroczny cykl rozwojowy może być przedłużony do dwóch lat.