gatunek:
Plagionotus arcuatus (Linnaeus, 1758)
[tom 15]
Gatunek rozprzestrzeniony w krajach śródziemnomorskich, środkowej Europie i południowej części Europy Północnej, docierający na wschód do Uralu Południowego, Azji Mniejszej, Kaukazu, Armenii, północnego Iranu i Turkiestanu. W Polsce występuje na całym obszarze prócz wyższych partii górskich, nie jest jednak jeszcze notowany z kilku krain. Zasiedla drzewostany liściaste i mieszane z dużym udziałem dębu — Quercus L., który jest głównym drzewem żywicielskim larw. Rzadziej jest opadany buk — Fagus L., grab — Carpinus L., jesiony — Fraxinus L., lipy — Tilia L. i wierzby — Salix L. Postacie dojrzałe ukazują się w czerwcu-lipcu i występują do połowy sierpnia. Przebywają na pniach drzew lęgowych, wykazując aktywność w czasie pogodnych, słonecznych dni. Samica składa jaja w szczeliny kory, zarówno na grubych, jak i cienkich, obumierających drzewach, nie okorowanych niedawno powalonych lub ściętych pni i gałęzi, na słupach i drewnie sągowym. Larwa żeruje pod korą, naruszając głęboko biel. Starsza larwa w drugiej połowie lata wgryza się w drewno na głębokość 2-4 cm i drąży podłużny chodnik, na końcu którego buduje komorę poczwarkową, w której zimuje. Przepoczwarczenie odbywa się na wiosnę. Imagines po opuszczeniu komór nie odwiedzają kwiatów i zaraz przystępują do rozmnażania. Generacja jednoroczna przy rozwoju w świeżym drewnie, w warunkach niesprzyjających cykl rozwojowy może być przedłużony do dwóch lat. Gatunek ten jest zaliczany zarówno do szkodników fizjologicznych, jak i technicznych drewna.
powiększ
Występowanie w krainach faunist. wg KFP
[bez aktualizacji]