[tom 15]
Gatunek występujący w południowej i środkowej Europie, docierający na północ do Danii i południowej Szwecji, a na wschód do Uralu, Azji Mniejszej, Kaukazu i Turkiestanu. W Polsce chrząszcz rzadko i sporadycznie spotykany na terenach nizinnych i pagórkowatych, z niektórych krain notowany na podstawie pojedynczych stanowisk oraz znalezisk w ubiegłym wieku. Występuje w drzewostanach liściastych i mieszanych z dużym udziałem dębu — Quercus L., stąd w wielu okolicach chrząszcz ten wyginął na skutek wycięcia starych dębów. Samica składa jaja w szczeliny kory grubych drzew, głównie w dolnej części pnia do wysokości około 2 m. Larwa żeruje w korze i pod korą, słabo naruszając biel. Po drugim przezimowaniu robi w końcu chodnika komorę poczwarkową równolegle do powierzchni kory. Rójka chrząszczy odbywa się od połowy czerwca do sierpnia. Nie odwiedzają one kwiatów. Pełny cykl rozwojowy trwa dwa lata. Według piśmiennictwa gatunek ten poza dębem może opadać także brzozy — Betula L. i kasztan — Castanea Mill.