[tom 15]
Gatunek występujący w południowej i środkowej części Europy, docierający na wschód do Uralu Południowego i Bajkału, notowany też z Azji Mniejszej, Kaukazu, Zakaukazia i północnego Iranu. W środkowej części Europy rzadko spotykany na rozproszonych stanowiskach. W Polsce notowany z nielicznych stanowisk w pięciu tylko krainach. Jest to chrząszcz ciepłolubny, zasiedlający głównie tereny nizinne, rzadziej występujący w niższych położeniach górskich, w Alpach nie przekraczający 1500 m n. p. m. Zasiedla drzewostany liściaste, zagajniki, zarośla, parki i ogrody owocowe. Rójka chrząszczy odbywa się w lipcu i sierpniu. Poszukują one kwiatów roślin baldaszkowatych — Umbelliferae oraz kwitnących głogów — Crataegus L., dereni — Cornus L. i kasztanów — Castanea Mill. Larwy odbywają rozwój głównie w obumierających lub nadłamanych gałęziach drzew liściastych. Jako materiał żywicielski podawano w piśmiennictwie drewno wiązów — Ulmus L., brzóz — Betula L., dębów — Quercus L., kasztana — Castanea Mill., topól — Populus L., wierzb — Salix L. i robinii akacjowej — Robinia pseudacacia L. oraz drzew owocowych, jak grusza — Pirus L. i jabłonie — Malus Mill. Przepoczwarczenie odbywa się na wiosnę w drewnie, w cieńszych gałęziach w rdzeniu.