[tom 15]
Gatunek zamieszkujący południową i środkową część Europy, sięgający na wschód do Uralu Południowego i północnego Kazachstanu, wykazywany także z zachodniej części Afryki Północnej, Azji Mniejszej i Iranu. W Polsce jest chrząszczem rzadko i sporadycznie poławianym, notowanym z nielicznych stanowisk położonych w ośmiu krainach, przy czym wzmianka sprzed przeszło stu lat o znalezieniu tego gatunku w Gdańsku wydaje się niewiarygodna. Występuje w miejscach ciepłych, silnie nasłonecznionych, gdzie rosną byliny należące do rodziny złożonych — Compositae. Postacie dojrzałe po przezimowaniu ukazują się w maju-czerwcu i są spotykane do lipca. W ciągu dnia ukrywają się wśród przyziemnych części roślin, dopiero pod wieczór odbywają loty. Generacja dwuletnia. Jako materiał pokarmowy dla larw służą tkanki wewnętrzne łodyg roślin należących do krwawników — Achillea L., bylic — Artemisia L., złocieni — Chrysanthemum L. i wrotycza pospolitego — Tanacetum vulgare L. Larwa drąży chodnik od góry w kierunku korzenia, w rdzeniu lub w wewnętrznej warstwie łodygi. Pod jesień wdrąża się w przy korzeniową część łodygi lub w szyję korzeniową, gdzie przezimowuje. Wiosną i latem następnego roku larwa żeruje w korzeniu, a w sierpniu sporządza w nim komorę poczwarkową. Imago po wykluciu pozostaje w niej na zimę i opuszcza ją podczas ciepłych dni wiosennych.