[tom 19]
Gatunek rozpowszechniony w prawie całej Europie z wyjątkiem skrajnych północnych obszarów Fennoskandii i południowego suchego pasa na wybrzeżach Morza Śródziemnego; zawleczony do wschodniej Kanady i Usa. W Polsce pospolity, występuje od Bałtyku aż po Sudety i Karpaty. Zamieszkuje wilgotne i cieniste środowiska; bywa poławiany w lasach liściastych, na mokrych łąkach, pobrzeżach cieków wodnych, w parkach i ogrodach. Żeruje na liściach, wygryzając na ich brzegach karby. Roślinami pokarmowymi są komonica błotna — Lotus uliginosus Schk., ostrożeń warzywny — Cirsium oleraceum L., żankiel zwyczajny — Sanicula europaea L., chaber łąkowy — Centaurea jacea L., wierzba uszata — Salix aurita L., jeżyna popielica — Rubus caesius L. i malina właściwa — Rubus idaeus L., na której wyrządza niekiedy szkody, jak również na poziomkach — Fragaria L. Generacja jednoroczna. Postacie dojrzałe po przezimowaniu w glebie poławiano na roślinach od maja do października. Samica składa jaja w ciągu maja-lipca. Liczebność złożonych jaj bardzo duża. W hodowli B. Petryszak uzyskał około 1000 jaj od jednej samicy (Dieckmann 1980). Według A. Hoffmanna (1950) larwa żeruje na korzeniu pierwiosnki lekarskiej — Primula officinalis (L.) Hill. Larwa przepoczwarcza się w glebie bądź w czerwcu-sierpniu i wtedy zimuje imago, bądź zimuje larwa i przeobraża się w poczwarkę w kwietniu-maju.