Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
species:
Sitona (Sitona) hispidulus (Fabricius, 1776)
5134
Description in KFP (in Polish):
[tom 19]
Gatunek rozprzestrzeniony prawdopodobnie w całej Palearktyce (prócz skrajnych części północnych), wszędzie tam, gdzie występuje dziko lub jest uprawiana koniczyna lub lucerna; zawleczony w ubiegłym wieku do Ameryki Północnej, gdzie szeroko się rozprzestrzenił i jest głównym szkodnikiem lucerny. Zasiedla pola, łąki, doliny rzek i potoków, nasłonecznione zbocza, skarpy nasypów, pobrzeża lasów, zarośla, wydmy, wybrzeża piaszczyste, słonawiska, kamieniołomy oraz doły po wybranym piasku i żwirze. Jako rośliny żywicielskie podawane są przez większość autorów: koniczyna biała — Trifolium repens L., koniczyna łąkowa — T. pratense L., lucerna siewna — Medicago sativa L., lucerna nerkowata — M. lupulina L., wyka ptasia — Vicia cracca L., wyka płotowa — V. sepium L. i nostrzyk biały — Melilotus albus Med. Imagines są spotykane w ciągu całego roku — w zimie pod opadłym listowiem, w kępach traw, wśród mchów, pod resztkami roślinnymi sianem i słomą. Młode osobniki po opuszczeniu komór poczwarkowych ukazują się w lipcu-wrześniu. Samice w jesieni składają jaja pojedynczo do gleby. Rozwój embrionalny następuje na wiosnę, wtedy także samice ponownie znoszą jaja. W ciągu jednego dnia samica składa 2-5 jaj, ogółem w ciągu całego życia około 400 sztuk. Całkowity rozwój od jaja do imago trwa około trzech miesięcy. Larwy żerują początkowo w bulwkach korzeniowych, następnie wdrażają się w korzeń główny do głębokości około 10 cm pod powierzchnią gleby. Przepoczwarczenie odbywa się w komorze ziemnej.
Gatunek rozprzestrzeniony prawdopodobnie w całej Palearktyce (prócz skrajnych części północnych), wszędzie tam, gdzie występuje dziko lub jest uprawiana koniczyna lub lucerna; zawleczony w ubiegłym wieku do Ameryki Północnej, gdzie szeroko się rozprzestrzenił i jest głównym szkodnikiem lucerny. Zasiedla pola, łąki, doliny rzek i potoków, nasłonecznione zbocza, skarpy nasypów, pobrzeża lasów, zarośla, wydmy, wybrzeża piaszczyste, słonawiska, kamieniołomy oraz doły po wybranym piasku i żwirze. Jako rośliny żywicielskie podawane są przez większość autorów: koniczyna biała — Trifolium repens L., koniczyna łąkowa — T. pratense L., lucerna siewna — Medicago sativa L., lucerna nerkowata — M. lupulina L., wyka ptasia — Vicia cracca L., wyka płotowa — V. sepium L. i nostrzyk biały — Melilotus albus Med. Imagines są spotykane w ciągu całego roku — w zimie pod opadłym listowiem, w kępach traw, wśród mchów, pod resztkami roślinnymi sianem i słomą. Młode osobniki po opuszczeniu komór poczwarkowych ukazują się w lipcu-wrześniu. Samice w jesieni składają jaja pojedynczo do gleby. Rozwój embrionalny następuje na wiosnę, wtedy także samice ponownie znoszą jaja. W ciągu jednego dnia samica składa 2-5 jaj, ogółem w ciągu całego życia około 400 sztuk. Całkowity rozwój od jaja do imago trwa około trzech miesięcy. Larwy żerują początkowo w bulwkach korzeniowych, następnie wdrażają się w korzeń główny do głębokości około 10 cm pod powierzchnią gleby. Przepoczwarczenie odbywa się w komorze ziemnej.
Occurrence in faunistic regions as in KFP
[not updated]
[not updated]
ATTENTION
This is the archival website. For more recent data on the species at the Biodiversity Map
CLICK HERE.
The current website is a browser
of the digitized Catalogus Faunae Poloniae.
BioMap Database provides new data on species and more search tools.
This is the archival website. For more recent data on the species at the Biodiversity Map
CLICK HERE.
The current website is a browser
of the digitized Catalogus Faunae Poloniae.
BioMap Database provides new data on species and more search tools.
Related publications:
Frenzel G. 1936. Untersuchungen über die Tierwelt des Wiesenbodens. Jena. VI + 130 str., 8 rys. – F.
Letzner K. 1871. Verzeichniss der Käfer Schlesiens. Z. Ent., Breslau, N. F., 2, XXIV + 328 str. – F.
Lucht W. H. 1987. Die Käfer Mitteleuropas, Katalog. Krefeld, 342 str., 1 mapa. – F.
Łomnicki M. A. 1884. Catalogus Coleopterorum Haliciae. Leopoli, 1884, 4 nlb. + 43 str. – F.
Osterloff F. 1882. O chrząszczach krajowych. Pam. Fizyogr., Warszawa, 2, str. 435–476. – F.