[tom 19]
Gatunek rozprzestrzeniony od Azji Zachodniej po środkową i południową część Europy, notowany ponadto z Danii i Finlandii. W Polsce jest chrząszczem mało znanym, wykazanym z nielicznych stanowisk położonych tylko w sześciu krainach, przy czym większość danych o jego występowaniu opiera się na znaleziskach z ubiegłego stulecia. Zasiedla namuliste pobrzeża wód, wilgotne łąki, rowy, przydroża, słonawiska i żwirowiska. Jest oligofagiem, żerującym na roślinach z rodziny krzyżowych — Cruciferae. Jako rośliny żywicielskie są podawane przez większość źródeł: rzepicha ziemnowodna — Rorippa amphibia (L.) Bess., rzepicha austriacka — R. austriaca (Cr.) Bess., gorczycznik pospolity — Barbaraea vulgaris R. Br., rukiew wodna — Nasturtium officinale R. Br. i kapusta warzywna — Brassica oleracea L. Postacie dojrzałe spotykano od maja do października, głównie na powierzchni gleby i na niższych częściach roślin, dlatego też poławianie czerpakiem przynosi słabe rezultaty. Samica składa jaja w maju na łodydze rośliny, w wygryzione zagłębienia, następnie je zasklepia. Jaja są składane od podstawy łodygi aż do kwiatostanu. W każdej łodydze żeruje jedna larwa, która wędruje w dół aż do górnej części korzenia, rzadziej tylko do dolnej części łodygi. Larwa wygryza rdzeń, pozostawiając na zewnątrz tylko cienką ściankę. Przepoczwarczenie odbywa się w korzeniu, w lipcu lub sierpniu. Imago wylęga się w sierpniu lub wrześniu i pozostaje w komorze poczwarkowej, albo wygryza się na zewnątrz i zimuje w glebie.