[tom 19]
Gatunek występujący głównie w basenie Morza Śródziemnego oraz lokalnie i rzadko poławiany w środkowej części Europy, notowany ponadto z Turkmenii i Korei. W Polsce znany z nielicznych stanowisk tylko w sześciu krainach. Zamieszkuje suche pola, pastwiska, ugory, przydroża, gruzowiska, miejsca ruderalne, nasłonecznione zbocza, pobrzeżalasu i zarośli. Pojaw postaci dojrzałych przypada na maj. Jako rośliny żywicielskie były podawane: oset zwisły — Carduus nutans L., oset kędzierzawy — C. crispus L., ostrożeń lancetowaty — Cirsium lanceolatum (L.) Scop. i ostrożeń polny — C. arvense (L.) Scop. Samica w czerwcu-lipcu składa jaja na szyi korzeniowej lub dolnej części łodygi ostu zwisłego. Jaja są układane w szeregach po 4-7 sztuk w podłużnych wygryzionych komorach i pokryte wiórkami. Larwy drążąc chodniki w różnych kierunkach na różnych piętrach łodygi niekiedy wyżerają całkowicie rdzeń. W jednej łodydze może się rozwijać do 20-30 larw. W sierpniu następuje przepoczwarczenie w szyi korzeniowej lub w górnej części korzenia w komorach sporządzonych przez larwy z wiórków żerowiska. Stadium poczwarki trwa około dwu tygodni. Młode chrząszcze zimują w komorach poczwarkowych.