[tom 19]
Gatunek rozsiedlony w południowej i środkowej części Europy, wykazany nadto ze szwedzkiej wyspy öland. W Polsce rzadko i lokalnie spotykany, notowany z nielicznych stanowisk tylko w czterech krainach południowych. W ubiegłym stuleciu omyłkowo był wykazany z Sudetów Wschodnich na podstawie wzmianki G. Zebego (1853) o znalezieniu tego ryjkowca w Kłodzku; informację tę inni autorzy bezkrytycznie powtarzali, nawet J. Gerhardt (1890b), ale później (1910) ten sam autor nie zaliczył tego gatunku do fauny śląskiej. Żyje na ciepłych glebach, zwłaszcza wapiennych i lessowych. Postacie dojrzałe poławiano od kwietnia do sierpnia, przeważnie na różnych roślinach z rodziny złożonych, jak dziewięćsił bezłodygowy — Carlina acaulis L., dziewięćsił popłocholistny — C. onopordifolia Bess., bylica piołun — Artemisia absinthium L. i chaber łąkowy — Centaurea jacea L. Larwy żerują na korzeniach chabru i przyczyniają się do powstania wyrośli kształtu gruszki, w których odbywają przeobrażenie.