[tom 19]
Gatunek południowo- i środkowoeuropejski, notowany z nielicznych stanowisk w środkowej i wschodniej Francji, Szwajcarii, Włoszech, Jugosławii, zachodnich Niemczech, Austrii, Czechach, Słowacji oraz z Polski (na podstawie wzmianki w ubiegłym stuleciu o jego występowaniu na jednym tylko stanowisku w Sudetach Zachodnich). W Polsce nie jest stwierdzony w sposób pewny. Omyłkowa wzmianka S. Smreczyńskiego (1972), że C. uncipes (Boh.) był podany przed około 100 laty z Pojezierza Mazurskiego, opierała się na informacji [F.L.] Lentza (1861) o znalezieniu tego ryjkowca w byłych Prusach Wschodnich koło Warnicken — miejscowości leżącej poza naszą granicą północną. Według L. Dieckmanna (1983) dane o występowaniu w Prusach są wątpliwe, wobec czego informacja K Kocha (1992) o występowaniu omawianego gatunku w północno-wschodniej Polsce jest błędna. Zamieszkuje lasy iglaste i mieszane, poręby, polany śródleśne, parki i ogrody. Bionomia poznana fragmentarycznie; postacie dojrzałe spotykano od kwietnia do grudnia w wilgotnym, rozkładającym się drewnie leżącym na ziemi, w pniakach, obumarłym drewnie pni i gałęzi, pod zmurszałą korą, opadłym, wilgotnym igliwiem i listowiem oraz wśród mchów przy podstawie pni starych drzew liściastych i świerków oraz w chruście drzew iglastych.